Танилцаж үерхээд 23 хонож байсан үе байна. Анхнаасаа л бид ирээдүйг сайн сайхнаар төсөөлсөн Ганцхан Саруулбаяр Ганцхан Дэлгэрмаа гээд сонгочихсон байж. Учирах ёстой хүмүүс учирдаг гэдэг үнэн байх одоо бид бараг нэгнээ ихрүүд ээж хүү шиг мэдэрдэг ойлгодог болжээ. Өдөр бүр хамт байх гэсэн хүсэл түүнийг тэврэж унтах өглөө цай бэлдэх хамтдаа хоол хийж оройжин хамт кино үзэж эрхэлмээр бүхий л үед нь хамт байж ганцхан түүний дэргэд л баймаар :-/ ийм мэдрэмж төрж байна! Би хайр гэдгийг халамж анхаарал гэж л ойлгодог тиймдээ ч түүнд хийж өгч болох бүхнийг хийж өгхийг хүсдэг. Өвдхөд нь хажууд нь байж хамт өвдөх шиг мэдрэгдэж жаахан ч гсн хуваалцмаар санагддаг.
Намайг уйлуулах дургуй гэсэн ямар сайндаа ингэж хэлэх вэ дээ :)) гэхдээ энэ намайг инээлгэх гэж хэлсэн хошигнол байх. Намайг уйлаад эхэлхэд тэр минь сандардаг. Надруу чанга орилоод миний цочсон царайг хараад өөрөө бүр илүү айдаг сандардаг :) дор н сандраад тэврээд өө яанаа хайраа гээд л :)
За тэгээд өөр бичих юм юу байхав. мэдээж бүгд л мэдэж байгаачлан бид үргэлж аз жаргалтай инээгээд байдаггүй гэхдээ бас тэгж нэгнээ үзэн ядаж уурлаад байдаггүй. Бид нэгнээсээ их зүйлийг сурж байна. Миний бяцхаан хайр-н туршлагаас үзвэл ХАЙР БОЛ ЦЭВЭР ИТГЭЛЦЭЛ ЮМ ....
No comments:
Post a Comment